Historia konstrukcji autobusu
Poprzednikami autobusów w drogowym transporcie pasażerskim były dyliżanse i omnibusy ciągnięte przez konie. W niektórych krajach (Wielka Brytania i Francja) już w XIX wieku rozpowszechniły się także omnibusy o napędzie parowym, jednak konieczność wożenia dużych masowo i objętościowo zapasów wody oraz paliwa nie sprzyjały rozwojowi konstrukcji tych pojazdów. W Anglii w 1865 rozwój parowych omnibusów zablokowała tzw. ustawa o czerwonej fladze (Red Flag Act), praktycznie zakazująca ich używania.
Wynalezienie silnika spalinowego pod koniec XIX wieku umożliwiło powstanie omnibusów spalinowych ? czyli autobusów (auto ? sam, bus ? końcówka łacińskiego przypadku ze słowa omnibus = dla wszystkich, dosłownie ? wszystkim). Pierwsze konstrukcje (pierwotna nazwa Automobil-Omnibus, następnie Auto-Omnibus) powstały w firmie Benz na początku jej istnienia i w 1895 roku podjęły komunikację w Niemczech. Pierwsze autobusy powstawały przez zabudowę kabiny pasażerskiej na podwoziu samochodu ciężarowego i były napędzane silnikami o zapłonie iskrowym. Trzecia ? po fabrykach Daimlera i Benza ? niemiecka fabryka pojazdów silnikowych, Stoewer w Szczecinie była pierwszą fabryką autobusów4 sensu stricto. Produkcję rozpoczęto tam w latach 1899?1900. Wykonywano wtedy m.in. podwozia na eksport, karosowane w miejscu dostarczenia.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus#Historia_konstrukcji
Konwencje i regulacje międzynarodowe
Uwarunkowania prawne
Osobny artykuł: Prawo transportowe.
Transport drogowy jest jedną z bardziej uregulowanych prawnie sfer działalności człowieka. Jest obiektem regulacji szeregu konwencji międzynarodowych, jak również prawodawstwa krajowego.
Konwencje i regulacje międzynarodowe
Konwencja wiedeńska o ruchu drogowym15 ? regulująca zasady poruszania się po drogach
Konwencja CMR16 ? określająca wzór międzynarodowego listu przewozowego
Konwencja ADR17 ? dotycząca transportu materiałów niebezpiecznych
Konwencja TIR18 ? dotycząca tranzytu towarów samochodami ciężarowymi w transporcie międzynarodowym
Konwencja ATP19 ? dotycząca przewozów towarów szybkopsujących się
Konwencja AETR20 ? dotycząca czasu pracy kierowców
Umowa INTERBUS21 ? dotycząca międzynarodowych przewozów pasażerskich
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Transport_drogowy
Infrastruktura liniowa
Infrastruktura liniowa
Osobny artykuł: droga kołowa.
Zobacz też: klasy i kategorie dróg w Polsce.
Podstawowy podział dróg obejmuje drogi gruntowe i drogi twarde. Inna klasyfikacja zakłada podział na ogólnodostępne na określonych warunkach drogi publiczne oraz drogi niepubliczne (wewnętrzne, prywatne).
Oprócz tego wyróżnić można jeszcze trzy podziały dróg publicznych, według następujących kryteriów12:
Kryterium funkcji w sieci drogowej13:
krajowe ? mogące stanowić również odcinki dróg międzynarodowych
wojewódzkie
powiatowe
gminne
lokalne
miejskie (ulice)
zakładowe
Kryterium stopnia dostępności i obsługi przyległego terenu:
autostrady ? dostęp do nich jest zapewniony wyłącznie dla pojazdów samochodowych przez węzły na przecięciach z wyselekcjonowanymi drogami publicznymi, ruch bezkolizyjny, zawsze wyposażone we dwie, trwale rozdzielone jezdnie jednokierunkowe
drogi ekspresowe ? dostęp zapewniony jest przez węzły, jak i przez skrzyżowania jednopoziomowe, dopuszcza się kolizje, które mogą wystąpić na jednopoziomowych skrzyżowaniach lub przecięciach z niektórymi drogami publicznymi, może być drogą dwu lub jednokierunkową, zależnie od wielkości natężenia ruchu
drogi ogólnodostępne (jedno- lub dwujezdniowe) ? wszystkie pozostałe, które można zaliczyć do dróg na podstawie pierwszego kryterium
Kryterium kwalifikacji technicznej:
klasy I ? autostrady i drogi o podobnych parametrach (np. międzynarodowe)
klasy II ? magistrale przeznaczone wyłącznie dla pojazdów samochodowych
klasy III ? drogi jednojezdniowe, ruch mieszany o znaczeniu ogólnokrajowym lub międzynarodowym
klasy IV ? ruch mieszany o znaczeniu regionalnym lub wewnątrz-regionalnym
klasy V ? drogi lokalne
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Transport_drogowy