dokąd pojechać z psem

Kaganiec - definicja

Kaganiec ? przedmiot zakładany na pysk zwierzęcia (najczęściej psa) w celu uniemożliwienia mu ugryzienia człowieka lub innych zwierząt oraz połknięcia przez niego niepożądanych substancji (np.

odchodów lub odpadków).

Najczęściej wykonany w formie siatki z drutu lub skóry z przerwami między prętami lub paskami dla umożliwienia zwierzęciu oddychania.

W niektórych typach kagańców otwarcie pyska uniemożliwia pas skóry lub mocnej tkaniny, krępujący pysk w sposób umożliwiający oddychanie. Zakładanie kagańca może być wymagane prawem, w Polsce np.

obowiązuje w środkach komunikacji publicznej. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kaganiec

Szkolenia niesfornych psów

Osoby lubiące zwierzęta starają się stworzyć miejsca przyjazne niesfornym psom.

Prowadzą one z myślą o takich psach różne szkolenia.

Psy poddawane dobrze zaplanowanym szkoleniom rzeczywiście bardzo się uspokajają i zachowują się grzecznie w otoczeniu ludzi.

Jednocześnie potrafią one bawić się w sposób nie sprawiający żadnych problemów ich właścicielom.

Uczone są także wykonywania różnych ćwiczeń, które pomagają im zachować dobrą sprawność fizyczną.

Jest to na pewno bardzo ważne dla właścicieli psów, aby były one zdrowe i sprawne, a poza tym potrafiły bawić się w sposób nie sprawiający żadnych problemów i nie rzucający się w oczy.

Jednak opanowywanie niesfornych psów wymaga sporego doświadczenia.

O udomowieniu psa

Początki udomowienia psa szacuje się na ok.

17-12 tys.

lat temu11, był on używany przez myśliwych z Syberii, pojawia się też w Palestynie oraz w Iraku. Do najstarszych ośrodków udomowienia psa zaliczyć można obszary Europy, gdzie znaleziono najstarsze szczątki tego zwierzęcia, czyli rejony Danii, Niemiec i Anglii, a także odkrycia z okolic Izraela, Iranu, Japonii, czy Turcji.

Odkryto także, że na terenach Idaho, w Stanach Zjednoczonych 10000 lat temu także żył przedstawiciel psa domowego. Współczesne prace archeologiczne prowadzone w jaskini Goyet na terenie Belgii odkryły pozostałości szkieletu psa pochodzące sprzed 31 tysięcy lat.

Odkrycie weryfikuje dotychczasowe poglądy na temat czasu i miejsca udomowienia psa i wskazuje ludzi z kultury oryniackiej jako pierwszych hodowców tych zwierząt.

Wykorzystywano je do transportowania zwierzyny łownej oraz do jej wytropienia.

Analiza izotopowa pozostałości kostnych pozwala określić z pewnym prawdopodobieństwem, że pierwsze udomowione psy wyglądem były zbliżone najbardziej do współczesnych husky syberyjskich, były jednak od nich większe12. Althaus wyróżnił cztery fazy w procesie domestykacji psa: faza symbiozy, w której zarówno wilk (odpadki żywieniowe) jak i człowiek (czujność wilka ostrzegająca przed zbliżającym się niebezpieczeństwem) czerpią korzyści z współistnienia. faza zacieśnienia więzów z człowiekiem, stopniowe blokowanie dostępu do zwierząt dziko żyjących. faza świadomej selekcji hodowlanej na potrzeby człowieka. faza hodowli psa ze względu na jego eksterier.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pies_domowy#Historia_i_udomowienie_psa.